قسمت سوم...

کلینتون در سال 1995 اعلام کرد که قصد دارد برای تضمین امنیت منطقه بالکان به مردم بوسنی کمک کند. اما با وجود گذشت تقریباً دو دهه بعد نیروهای خارجی آمریکا و سایر کشورها هنوز از منطقه خارج نشده‌اند. برخورد نظامی در یوگسلاوی به ناتو این بهانه را داد تا حتی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از منطقه بالکان خارج نشود. البته این مسئله کم و بیش با معادن سرب، روی، کادمیم، طلا و نقره، نیروی کار ارزان و بازار آشفته این منطقه بی‌ارتباط نبود.

در خصوص تعداد تلفات جنگ بوسنی آمار دقیقی وجود ندارد بطوریکه سازمان‌های حقوق بشر میزان تلفات این جنگ را حدود 200000 نفر، سازمان بهداشت عمومی بوسنی و هرزگوین 146340 نفر، سازمان سیا 156500 نفر، موسسه تحقیقاتی ولادیمیر زرایوویچ 220000 نفر و دادگاه لاهه در پرونده رهبر سابق یوگسلاوی حدود 102622 نفر اعلام کرده‌اند.(17)

اما فاجعه قتل عام مسلمانان بوسنی در قلب اروپا به همین جا ختم نشد. نیروهای ناتو در روز 24 مارس 1999 یک سری حملات هوایی را علیه یوگسلاوی به دلیل عملیات نظامی‌اش در کوزوو انجام دادند که این اقدام پس از بی‌توجهی به مخالفت و هشدارهای روسیه به قطع رابطه مسکو با این تشکیلات نظامی صورت گرفت.

در حالی که حملات ناتو فشار سنگینی را بر رژیم میلوشویچ که به شدت درگیر جنگ داخلی با مسلمانان بوسنی بود وارد می‌کرد اما بلگراد در برابر این حملات تا حد توان ایستادگی نمود اما سرانجام مقاومت صربها در برابر قدرت نظامی ناتو در هم شکست و در روز 10 ژوئن 1999 این تشکیلات نظامی پس از 78 روز حملات هوایی خود به یوگسلاوی را متوقف کرد.

توقف این حملات که به نابودی تجهیزات استراتژیک و امکانات لجستیکی - زیرساختی یوگسلاوی منجر شده بود در پی آن صورت گرفت که بلگراد خروج نیروهای ارتش خود از کوزوو را به طور رسمی اعلام کرد.

 

در واقع، الحاق کوزوو به یوگسلاوی منطقه حائل نظامی را بین یوگسلاوی و مسیر خط لوله انتقال نفت از طریق بلغارستان، مقدونیه و آلبانی ایجاد کرد. این خط لوله با حمایت دولت آمریکا احداث می‌شود که امکان دسترسی ایالات متحده آمریکا و اروپای غربی به نفت دریای خزر را فراهم می‌سازد.
بنابر اطلاعات موجود، تقریباً 13241 نفر (10533 آلبانیایی، 2238 صربستانی، 126 رومانیایی ، 100 بوسنیایی و تعدادی دیگر) در جنگ کوزوو جان خود را از دست دادند.(18)

جورج دبلیو بوش: حمله 11 سپتامبر "القاعده" جنگ افغانستان 2001 – تاکنون موسوم به "جنگ علیه تروریسم"، 11 سپتامبر و ادعای وجود" تسلیحات کشتار جمعی" در عراق ، تهاجم نظامی به عراق 2003 – تاکنون
 

"با مدارک و دلایل متقن یا خطر بالقوه‌ای روبرو هستیم، پس نمی‌توانیم برای دستیابی به اسناد قطعی و نهایی منتظر بمانیم. مدرک غیرقابل انکاری که می‌تواند به شکل ابری قارچ مانند ظاهر گردد. درک تهدیدات زمان ما و اطلاع از طرح‌ها و نیرنگ‌های رژیم عراق، ما همه دلایل را در اختیار داریم تا بدترین حوادث را پیش‌بینی کنیم. ما وظیفه داریم فوراً از وقوع بدترین فجایع پیشگیری نماییم." جرج دبلیو بوش، 6 اکتبر 2002

در پی حمله القاعده به رهبری اسامه بن لادن به نیویورک و واشنگتن در 11 سپتامبر سال 2001 طالبان در همان سال ایالت متحده را از تلاش بن لادن به طرح‌ریزی حمله‌ای به خاک ایالت متحده آگاه ساخت. در ماه جولای سال 2001 ایالات متحده تلاش داشت علیه طالبان در اواسط ماه اکتبر همان سال اقدام نظامی انجام دهد. از اینرو، شعله‌های جنگ افغانستان در 7 اکتبر 2001 توسط نیروهای ایالات متحده آمریکا با عنوان عملیات بلندمدت آزادی برافروخته شد. همزمان با حمله آمریکا به افغانستان در هفتم اکتبر سال 2001 طالبان بار دیگر پیشنهاد مذاکره بر سر تحویل بن لادن به آمریکا را ارائه داد.

هنگامی که جرج دبلیو بوش از پذیرش طرح طالبان امتناع ورزید،گروه طالبان پیشنهاد تحویل بن لادن به یک کشور سوم را مطرح کرد اما بوش بار دیگر این پیشنهاد را رد کرد و بمباران افغانستان ادامه یافت.

سرانجام جرج بوش توانست کنگره را به صدور "مجوز جنگ" برای استفاده از نیروی نظامی علیه عراق متقاعد کند. بریتانیا نیز از سال 2002 فعالیت‌های نظامی مستقل خود را آغاز کرد. هدف اصلی این جنگ در ظاهر مبارزه و از بین بردن القاعده، طالبان و حامیان آن بود. تقریباً یک ماه بعد رژیم طالبان سقوط کرد و با برگزاری کنفرانس بُن حامد کرزی به قدرت رسید و در انتخابات افغانستان به مقام ریاست جمهوری برگزیده شد.

اما بوش با این دروغ واهی که طالبان اسامه بن لادن را مخفی کرده است، به ارائه اطلاعات نادرست به کنگره برای اخذ مجوز جنگ مبادرت کرد. اما حقیقت ماجرا در اصل احداث خط لوله انتقال نفت و گاز از ترکمنستان به سایر کشورهای شمالی "...ستان" تا بندری واقع در آبهای گرم دریای عرب در حوالی شهر کراچی پاکستان بود.

مرکز تحقیقات کنگره در گزارش خود اعلام داشت تا ژوئن 2012 حدود 2156 سرباز آمریکایی کشته و 18109 نفر مجروح شدند این در حالی است 1059 نیروی نظامی غیرآمریکایی در جنگ افغانستان کشته شدند.

براساس این گزارش، در چند سال ابتدایی جنگ از تعداد کشته‌شدگان افغانی آمار دقیقی موجود نیست اما بین سالهای 2007 تا ژوئن 2012 حدود 19591 شهروند غیرنظامی افغانستان کشته و 23315 نفر هم مجروح شدند.(19)

جورج دبلیو بوش در 20 مارس 2003 فرمان عملیات نظامی موسوم به عملیات آزادسازی عراق را  با یک ائتلاف بین‌المللی به رهبری واشنگتن و لندن علیه عراق آغاز کرد. نیروهای اصلی حمله‌کننده به عراق شامل ارتش‌های ایالات متحده آمریکا، پادشاهی متحده و لهستان بوده است. ولی 29 کشور دیگر از جمله ژاپن، کره جنوبی، ایتالیا، اسپانیا و... با فرستادن بخشی از نیروهای نظامی و لجستیکی خود به همراهی با نیروهای ائتلاف در اشغال عراق نقش داشتند. همچنین برخی شرکت‌های پیمانکار تامین نیروی نظامی و امنیتی نیز با فرستادن دهها هزار نفر از مزدوران خود که دارای تابعیت کشورهای مختلف دنیا بودند، مسئولیت تامین امنیت بخش‌های وسیعی از مراکز مهم تجاری عراق از جمله چاه‌ها و مراکز پالایش نفت را بر عهده داشتند.

جرج بوش پسر با ارائه اسناد جعلی و دروغ‌های فراوان به بهانه بازداشتن عراق از کاربرد تسلیحات کشتار جمعی و در عین حال ترویج دموکراسی موفق شد مجوز حمله به عراق را بدست آورد اما حقیقت در واقع چیز دیگری بود: نفت، دفاع از اسرائیل، سرزمینی برای تاسیس پایگاههای نظامی دائمی با هدف مدیریت خاورمیانه بزرگتر، تضمین فروش نفت براساس دلار آمریکا(صدام نفت عراق را با یورو می‌فروخت)
این جنگ با خروج آخرین تیپ رزمی آمریکایی در 19 اوت 2010 به‌طور رسمی خاتمه یافت.

 در خلال این جنگ قریب به 4500 سرباز آمریکایی جان خود را از دست داده و دست کم حدود 150هزار عراقی در  حمله آمریکا به عراق کشته شدند. اگر چه بسیاری معتقدند شمار کشته‌شدگان اشغال عراق بین 600 هزار تا یک میلیون نفر برآورد شده است. چهار میلیون و پانصد هزار نفر نیز بی‌خانمان شدند. این در حالی است که هر روز بر تعداد این تلفات به دلیل شرایط حاکم بر عراق و اثرات حمله آمریکا به این کشور افزوده می‌گردد.

باراک حسین اوباما: "مداخلات بشردوستانه" و "مسئولیت حفظ جان انسانها" – بمباران ناتو و جنگ پارتیزانی در لیبی سال 2011 ؛ "مداخلات بشردوستانه" و "مسئولیت حفظ جان انسانها" – جنگ در سوریه، 2011- تاکنون

 
"در چنین شرایط متغیری، ضرورت ایجاب می‌کند کشورها و ملتهای جهان با یک صدا سخن بگویند و این مسئله همان کانون توجه ما بوده است..... روز گذشته شورای امنیت سازمان ملل متحد به اتفاق آرا پیام روشنی را در راستای محکوم نمودن خشونت در لیبی برای جهانیان ارسال کرد و از کسانی که مرتکب چنین اعمالی شدند خواست تا مسئولیت رفتار خود را بپذیرند و از مردم لیبی نیز حمایت کرد. همانند سایر دولت‌ها، دولت لیبی مسئولیت دارد تا از اعمال هرگونه خشونتی اجتناب ورزد و امکان دسترسی افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه را فراهم نماید و به حقوق مردم خود احترام بگذارد.

 دولت لیبی باید در برابر ناتوانی خود جهت پذیرفتن این مسئولیتها پاسخگو بوده و تاوان نقض مداوم حقوق بشر را بپردازد. "(20) باراک اوباما، 22 فوریه 2011

نیروهای نظامی آمریکا و برخی از کشورهای غربی در سال 2011 برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع و نیز حمایت از نیروهای مخالف معمر قذافی حملات موشکی و هوایی گسترده‌ای را علیه اهداف مختلف در لیبی انجام دادند. برآوردهای مختلف تلفات جنگ در لیبی بین 20 تا 80 هزار نفر است.(21)

حمله نظامی که در سال 2011 به قتل اسامه بن لادن منجر شد اگرچه حمله علیه یک دولت خارجی محسوب نمی‌شود اما بدون اجازه دولت پاکستان انجام گرفت و نقض صریح حق حاکمیت این کشور بر سرزمینش محسوب می‌گردد.

دوران جرج بوش و همچنین باراک اوباما آکنده از حملات هواپیماهای بدون سرنشین بالاخص در سه کشور پاکستان، یمن و افغانستان بود. این حملات تاکنون باعث مرگ چندین هزار غیرنظامی شده است و علیرغم اعتراضهای مداوم و شدید‌اللحن مقامات افغان و پاکستانی هنوز ادامه دارند.

داعیه‌داران حقوق بشر و منع اشاعه تسلیحات بشری در حالی در تدارک حمله‌ نظامی به سوریه هستند که در زمان حملات شیمیایی رژیم صدام علیه ایران و مردم بی‌گناه عراق سکوتی مرگبار به‌نشانه رضایت اتخاذ کرده بودند. بهانه‌جویی‌ها و دروغ‌های نخ‌نمای باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا همچون اسلاف خویش زمانی رسواتر می‌شود که درمی‌یابیم شورشیان سوری در گفت‌و‌گو با گزارشگران غربی مسئولیت این فاجعه انسانی را عهده‌دار شده و آن را ناشی از مدیریت نادرست تسلیحات دریافتی از شاهزاده سعودی معرفی می‌کنند.

فیلم دروغ‌های اوباما
http://www.glennbeck.com/2012/10/24/glenn-beck-the-president-of-the-united-states-is-telling-callous-cold-and-calculated-lies/

نتیجه‌گیری
واشنگتن پس از خروج از سیاست انزواطلبی دکترین مونروئه با در پیش گرفتن سیاست خارجی فعال در پی تامین منافع گسترده سیاسی، اقتصادی و نظامی خود در جهان است و البته به همین دلیل با معضلات بی‌شماری نیز مواجه بوده است. دخالت‌های سیاسی – نظامی ایالات متحده درگوشه و کنار جهان هزینه بسیار سنگینی را بر مالیات‌دهندگان آمریکایی تحمیل نموده است.

 آنان باید بودجه حضور نظامیان خود را در خارج از کشور می‌پرداختند. یکی از مشکلات عمده سیاستمداران و افکار عمومی آمریکا، حفاظت از جان اتباع نظامی و غیرنظامی آمریکایی در سراسر جهان بوده است. ورود به هر جنگ در خارج از کشور، کاروان جوانان کشته یا زخمی را به داخل کشور در پی داشته و مدام با اعتراضات گسترده خانواده‌ها و جنبش‌های ضدجنگ همراه بوده است.

تاکنون دخالت‌های آشکار ایالات متحده، در نقاط دیگر جهان با خشم و اعتراض دولت‌ها‌، ملت‌ها و گروه‌های بسیاری روبرو شده است. چنین وضعیتی‌، امنیت ملی و جان شهروندان آمریکایی را به خطر می‌اندازد. شاید کمتر کشوری در جهان وجود داشته باشد که مانند ایالات متحده آمریکا طی چند دهه گذشته آماج حملات تروریستی، گروگانگیری و بمب‌گذاری دشمنان قرار گرفته باشد.

 افزون بر این، دهها هزار نفر از نظامیان آمریکایی در سراسر دنیا جان خود را در جبهه‌های جنگ و حوادث پشت جبهه از دست داده‌اند. هزاران شهروند غیرنظامی آمریکایی در خیابان‌ها، مراکز تفریحی و هنگام سفر با هواپیما، قربانی سیاست خارجی آن کشور شده‌اند و گروه‌های مبارز و تروریست‌های حرفه‌ای، شهروندان آمریکایی را مورد حمله قرار می‌دهند. حوادث تکان دهنده بیروت در اوایل دهه 1980 و اوج آن حمله به محل استراحت تفنگداران نیروی دریایی آمریکا‌، سیاستمداران این کشور را با این واقعیت روبرو ساخت که حفظ و حراست از جان اتباع آمریکایی در خارج از مرزهای آمریکا تا چه اندازه دشوار است.(22)

از انتهای قرن نوزدهم، روسای جمهور آمریکا انگیزه و هدف واقعی خود از ورود به جنگ خارجی را هرگز به ملت خویش اعلام نکردند. کشتار عظیم، فقر و آزادی که شهروندان آمریکا و سایر کشورهای جهان در این جنگ‌ها از دست دادند جملگی حاصل اعتماد بیجا و بی‌مورد به ادعاهای غیرواقعی رهبران کاخ سفید بود که قبل از ورود به جنگ مطرح می‌ساختند.


منابع و ماخذ

1- برای مطالعه بیشتر رجوع شود به: مرتضی نعمتی زرگران ، "آمریکا ، راهبرد مبارزه با تروریسم و ساختار سیاسی کشورهای اسلامی" ، مطالعات خاورمیانه ، سال سیزدهم و چهاردهم ، شماره 4 و 1 ، زمستان 85 – بهار 86
2-www.whitehouse.gov/nsc/nssall.html
3-http://truth11.com/2010/12/18/13-lies-an-abbreviated-history-of-u-s-presidents-leading-us-to-war/
4-http://www.historylearningsite.co.uk/FWWcasualties.htm
5-http://www.daveblackonline.com/lying_presidents.htm
6-http://www.ihr.org/jhr/v14/v14n6p19_Chamberlin.html
7- http://www.secondworldwarhistory.com/world-war-2-statistics.asp
8-http://warisacrime.org/content/lies-and-consequences-our-past-15-wars
9-http://www.motherjones.com/politics/1998/10/presidential-lies-and-consequences
10-http://www.mil.blogsky.com/1388/02/29/post-42/
11-http://en.wikipedia.org/wiki/Invasion_of_Grenada
12- http://libcom.org/history/articles/nicaragua-contras
13-http://www.usnews.com/news/articles/2008/06/06/presidential-lies-and-deceptions
14-http://journals.hil.unb.ca/index.php/JCS/article/download/14764/15833
15-http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_invasion_of_Panama#Casualties
16-http://www.globalresearch.ca/more-lies-for-war-barack-obama-president-and-liar-in-chief/5349550
17-http://srebrenica-genocide.blogspot.com/2009/10/how-many-people-died-in-bosnian-war.html
18-http://en.wikipedia.org/wiki/Kosovo_War#Casualties
19-http://www.fas.org/sgp/crs/natsec/R41084.pdf
20-http://www.globalresearch.ca/a-century-of-lies-the-rationales-for-in-foreign-wars-a-century-old-white-house-tradition/5347442
21-http://en.wikipedia.org/wiki/Casualties_of_the_2011_Libyan_civil_war#Deaths_overall
22-http://www.lewrockwell.com/2002/10/robert-higgs/to-make-war-presidents-lie/

منبع: مشرق نیوز