نیویورکر در مورد خصوصیات اخلاقی آقای آدلسون چنین می‌نویسد: آدلسون در میان نزدیکان خود به تند خویی مشهور است. چندین مورد ضرب و شتم در محیط کار و در ملاء عام با همکاران و دستیاران از وی گزارش شده است. در یک مورد جالب توجه، دو فرزند پسر وی از او به اتهام "فریب دادن آنها و خارج کردن سهام‌شان" به دادگاه شکایت کرده‌اند. آدلسون رابطه خوبی با رسانه‌ها و مطبوعات ندارد و کمتر دیده شده است او با رسانه‌های عمومی صحبت کند.
در همین راستا او از خبرنگار روزنامه "لاس‌وگاس"، "جان ال اسمیت"، به اتهام افترا و نشر اکاذیب شکایت کرده بود که در نهایت پرونده به سود این روزنامه نگار به اتمام رسید. اما آنچه بیش از همه موجبات نگرانی آدلسون را فراهم کرده، ردپایی است که از وی در یک پرونده "ارتشاء" در دادگاه وجود دارد، پروندها‌ی که در آن آقای "گینگریچ" نماینده سابق کنگره و رقیب حزبی "رامنی" به اخذ رشوه از آقای آدلسون متهم شده است.
مشکلات خانوادگی
"آدلسون" زندگی مشترک موفقی نداشته است. او دوبار ازدواج کرده است."ساندرا" همسر اول وی در سال 1988 از او طلاق گرفته است. ثمره ازدواج اول وی دو فرزند پسر و یک دختر هستند. میچل، پسر اول آدلسون که در واقع بزرگترین فرزند خانواده آدلسون محسوب می شد، به علت مسمومیت ناشی از مصرف بیش از اندازه مواد مخدر در اصطلاح اوردوز کرد و در سال 2005 درگذشت.
گری، فرزند پسر دوم خانواده نیز به مواد مخدر اعتیاد دارد و بر اساس گزارش "ها آرتص" توسط پدرش از خانه رانده شده است. شلی، دختر خانواده به گفته "میریام" همسر دوم آدلسون، دختر خوبیست و علاقه‌ای به مصرف مواد مخدر ندارد! میریام همسر دوم آدلسون که قبل از ازدواج با وی، از همسر اول خود که "اریل اوچشورن" که در تل آویو به حرفه پزشکی مشغول است جدا شده است، در 1946 در سرزمین‌های اشغالی از پدر و مادری لهستانی به دنیا آمده است. او در رشته میکروبیولوژی تحصیل کرده است و در طی خدمت نظامی خود در ارتش رژیم صهیونیستی در بخش تحقیقات مربوط به سلاح‌های بیولوژیک و شیمیایی مشغول به کار بوده است. وی اکنون در "دانشگاه راکفلر" شهر نیویورک، به تحقیق در زمینه مواد مخدر اشتغال دارد.
یهودی جمهوری خواه
"آدلسون" بر خلاف اکثر صهیونیست‌ها که گرایش بیشتری به سمت حزب دموکرات در آمریکا دارند، یکی از حامیان اصلی جمهوری‌خواهان است. وی در گفتگویی با "نیویورک تایمز" به این نکته اشاره می‌کند که او از دموکرات‌ها دور نشده است، اما این دموکرات‌ها بودند که از او فاصله گرفتند. کمک‌های مالی وی در جریان "انتخابات ریاست جمهوری آمریکا" به حزب جمهوری‌خواه و شخص "جورج بوش پسر" و "میت رامنی" موید این ادعاست.
این سرمایه دار 80 ساله، در اظهار نظری غیر منتظره و جنجال برانگیز، در 22 اکتبر 2013 در "دانشگاه یشیوا"(Yeshiva University) در نیویورک، در پاسخ به پرسش مجری جلسه گفت: "رییس جمهور آمریکا باید اول به ارتش دستور بدهد یک بمب اتمی بر روی کویر ایران بیندازند، آن وقت به رییس جمهور ایران تلفن بزند و بگوید: "آن بمب را دیدی؟ بمب اتمی بعدی در تهران فرود خواهد آمد. اگر بر موضع سرسختانه خود پافشاری کنید به کلی محوتان می کنیم."سه سخنران دیگر این میزگرد مستقیما با این بخش از صحبت های "ادلسون" مخالفتی نکردند"!
انتشار ویدئوی این سخنان با واکنش‌هایی در رسانه‌های آمریکا مواجه شده است.
یکی از مجری‌های شبکه تلویزیونی ام‌اس‌ان‌بی‌سی بخشی از برنامه یک ساعته‌اش را به این مطلب اختصاص داد و تشویق به حمله اتمی به ایران از سوی یکی از مردان پرنفوذ نزدیک به حزب جمهوری‌خواه را "دعوت به یک جنایت جنگی بزرگ" نامید.
"مارک دوبویتز" عضو مرکز مطالعاتی "دفاع از دمکراسی" که از کمک‌های مالی آقای آدلسون برخوردار و از حامیان تحریم ایران است، در پاسخ به پرسش خبرنگار رادیو سراسری آمریکا "ان‌پی‌آر" از واکنش به این سخنان طفره رفت. یک عضو دیگر این مرکز گفت حمله اتمی به ایران گزینه اول برخورد با ایران نیست.
