بسم الله الرحمن الرحیم
محرم ماه خون ، ماه شهادت ، ماه عزای حضرت امام حسین علیه السلام در راه است.
محرم که بیاید بازار لعن و نفرین به یزید و یزیدیان و ابن زیادها و عمربن سعدها و کوفیان بی وفا گرم میشود. چنان با غضب و خشم از بی وفائی کوفیان حرف زده میشود که دل آدمی حال می آید.
اما وقتی کمی به اطراف خودمان نگاه می کنیم می بینیم که بعضی ها به راحتی از کنار راه امام حسین علیه السلام می گذرند و نگاه هم نمی اندازند.
می بینیم بعضی ها که شاید برای فرزندان امام حسین علیه السلام گریه های آنچنانی می کنند ، امروز به این فرزند امام حسین علیه السلام که ولی فقیه زمان می باشد بی اعتنائی می کنند و شاید خنجری هم داشته باشند تا سر فرصت از پشت کار خودشان را بکنند.
امروز حرف ولی فقیه ما مگر غیر راه امام حسین علیه السلام هست . راهی که خونهای زیادی برای سرسبزی این راه ریخته شد و میشود آنهم بدست دشمن ترین دشمنان اسلام و قرآن و اهل بیت علیهم السلام.
امام حسین علیه السلام ، آنروز حرف از دین و دینداری زد ، حرف از امر به معروف و نهی از منکر زد ، حرف از حکومت اسلامی و دوری از حکومت استکباری و طاغوت زد ، حرف از بیعت نکردن با دشمنان اسلام و ولایت زد.
امروز هم ولـــّی فقیه زمان ما همان حرفها را ادامه می دهد و به همگان توصیه می کند همان راه را ادامه دهند ، ولی عده ای چشمشان بدنبال برق طلاهای ابن زیادهاست و طمع به حکومت و ریاست دارند نه درد دین و دینداری و ظهور حضرت صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف.
روز موعود انشاءالله نزدیک میشود و باید هرچه زودتر در مسیر حق قدم برداریم تا اهل حقّ را بشناسیم و از صف دشمنان ولایت جدا شویم.
انشاءالله
یا علی
