گروه گزارش ویژه مشرق- بخشی از تحولات بین‌المللی قرن گذشته متاثر از شیوه عملکرد و سیاست خارجی ایالات متحده در جهان بوده است. کلیه این تحولات خصیصه‌ مشترکی داشتند که آن هم توسعه‌طلبی، رقابت و برتری‌جویی ایالات متحده بوده است. از اینرو، کلیه ائتلاف‌ها و اتحادهای منعقد شده میان آمریکا و دیگر کشورهای جهان همواره در راستای تحقق این هدف است.

کارشناسان سیاسی منافع ایالات متحده آمریکا را بر این اساس طبقه‌بندی می‌کنند که کدام یک از منافع، استفاده از قدرت نظامی را توجیه می‌کند. به عبارت دیگر، اهل سیاست تلاش می‌کنند با وضوح بیشتری رابطه بین منافع و سیاست دفاعی و راهبرد نظامی آمریکا را نشان دهند.

 بنابراین، منافع آمریکا به ترتیب درجه اهمیت به پنج دسته تقسیم می‌گردد: بقای ملی، منافع حیاتی، منافع اصلی، منافع فرعی و منافع ناچیز. در دو مورد اول، استفاده صد در صد از نیروی نظامی وجود دارد. در مورد سوم، ضرورت استفاده از نیروی نظامی برای تامین منافع حدود 50 درصد است. در مورد چهارم، 25 درصد احتمال استفاده از نیروی نظامی وجود دارد و در مورد پنجم، لزومی برای استفاده از نیروی نظامی وجود ندارد.(1)

در سال 1992 طرحی موسوم به پاکس آمریکا (Paxamerica) و یا صلح آمریکایی مطرح شد که بخشی از ایده‌های عنوان شده در این طرح، در "سند استراتژی امنیت ملی آمریکا"(2) سال 2000 که "قرن جدید آمریکایی" نام برده شده، قید گردیده است. براساس "استراتژی نوین امنیت ملی ایالات متحده در راس معماری ژئوپلتیک جهان تنها یک ابرقدرت وجود دارد که از یک نیروی نظامی بی‌همتا برخوردار است" و از این پس در دست زدن به اقدام یک‌جانبه و پیشگیرانه و اعمال حق دفاع از خود تردید نکرده و به محض شناسایی یک تهدید فوری حتی قبل از اینکه این تهدید جنبه عینی پیدا کند وارد جنگ خواهد شد.

این مقاله تلاش دارد تا جنگ‌افروزی و تهاجم نظامی آمریکا به کشورهای خارجی را از زاویه دیگری مورد کنکاش قرار داده و نشان دهد که دولتمردان کاخ سفید طی یک قرن گذشته همواره با دروغگویی و فریب شهروندان خود آتش جنگ و حمله نظامی به کشورهای خارجی را برافروختند.

 در واقع، پیشینه تاریخی تزویر و دروغگویی روسای جمهور سابق در زمان جنگ و قبل از آن کاملاً روشن و غیرقابل انکار است. حملات نظامی واشنگتن به سایر کشورها همواره به کشتار انسان‌های بیگناه و ویرانی عظیم شهرهای جهان منجر شده است که تحت مدیریت جهانی نابخردانه و غیرعقلانی دولتمردان ایالات متحده آمریکا تا به امروز همچنان ادامه دارد.

روسای جمهور آمریکا زمانی که برای جنگ‌های خارجی آماده می‌شوند همواره به دروغ توسل می‌جویند. با نگاه اجمالی به تاریخ آمریکا، این الگو و روند به راحتی قابل تشخیص است.

ودرو ویلسون: غرق شدن کشتی Lusitania – جنگ جهانی اول بین سالهای 1917-1918

 
"این اعلان جنگ علیه همه کشورهاست. کشتی‌های آمریکایی غرق شده‌اند، مرگ فجیع شهروندان آمریکایی عمیقاً ما را اندوهگین ساخته و این در حالی است که کشتی‌ها و مردم سایر کشورهای دوست و بی‌طرف نیز همچنان به همین شیوه در دریاها غرق می‌شوند. در حال حاضر، کل جامعه بشری با این چالش روبرو است. هر کشوری خود باید تصمیم بگیرد چگونه با این مشکل برخورد کند.

 اما تصمیم واشنگتن باید مبتنی بر اعتدال و برگرفته از اصل مشاوره و قضاوت صحیح باشد آنگونه که در خور شان و شخصیت و انگیزه‌های ملت آمریکاست. ما باید احساسات هیجانی را از خود دور نماییم. انگیزه ما در راستای انتقام‌گیری یا نشان دادن قدرت فیزیکی برتر ایالات متحده آمریکا نخواهد بود بلکه فقط در جهت اثبات حقوق انسانی ماست، از اینرو ما تنها پیروز جنگ خواهیم بود." ودرو ویلسون، 2 آوریل 1917
با غرق شدن کشتی Lusitania ، روزنامه‌های آمریکایی صرفاً به موضوع کشته شدن اتباع آمریکایی پرداختند و هیچ اشاره‌ای به محموله کشتی نکردند.

زمانیکه رئیس‌جمهور ویلسون به دولت آلمان اعتراض و ادعا کرد که کشتی فوق حامل هیچگونه سلاح و نیروی نظامی نبوده است، وزیر خارجه وی در واکنش به این دروغ ویلسون استعفا داد. حقیقت ماجرا اینست که دولت آمریکا و بریتانیا اسناد بار کشتی را جعل نموده و به همه دروغ گفته بودند بطوریکه در آن زمان همه تصور می‌کردند واقعاً هیچ تسلیحاتی در کشتی وجود نداشته است.

ویلسون با این دروغ که به اروپا ملحق شویم تا جهانی امن برای دموکراسی بسازیم  و به بهانه حمله آلمان به کشتی  Lusitania وارد کارزار جنگ جهانی اول شد اما ماجرا در روی دیگر سکه این بود که ویلسون توسط صاحبان صنایع آمریکایی و اروپایی که می‌خواستند مهمات و تسلیحات خود را به متقفین بفروشند متقاعد شده بود تا وارد جنگ جهانی اول شود.(3)

 

آمار و ارقام نشان می‌دهد که این جنگ 4 ساله خانمان‌سوز حدوداً 8.5 میلیون کشته، 21 میلیون مجروح و 7.7 میلیون اسیر و مفقود شده بر جای گذاشت.(4)

فرانکلین دلانو روزولت: تحریم ژاپن ، واقعه پرل هاربر- جنگ جهانی دوم بین سالهای 1941-1945

 
"روز گذشته، 7 دسامبر 1941 ایالات متحده آمریکا در یک حمله غافلگیرانه و برنامه‌ریزی شده مورد حمله نیروی دریایی و هوایی امپراتوری ژاپن قرار گرفت. ایالات متحده آمریکا به درخواست ژاپن قرارداد صلح با این کشور امضا کرده بود و تاکنون نیز با دولت و امپراتوری این کشور در راستای حفظ صلح و امنیت در اقیانوس آرام همکاری داشت.

تاریخ نشان می‌دهد که فاصله ایالت هاوایی از ژاپن آنقدر زیاد است که مطمئناً چنین حمله‌ای نمی‌توانست بدون برنامه‌ریزی از چند روز یا چند هفته قبل اتفاق بیفتد. در ایام جنگ، دولت ژاپن تعمداً تلاش کرده است تا واشنگتن را با اظهارات کذب و دروغ و ابراز امیدواری برای تداوم صلح فریب بدهد."فرانکلین روزولت، 8 دسامبر 1941

فرانکلین روزولت در ایام جنگ جهانی دوم بارها به اقدامات تحریک‌آمیز دست زد با این امید که یکبار دیگر احساسات مردم را تحریک نماید. حملات دریایی تحریک‌آمیز علیه آلمانها در دریای آتلانتیک موفقیت‌آمیز نبود، بنابراین روزولت در نهایت مجبور شد با یک سری اقدامات خصمانه اقتصادی-نظامی ژاپن را تحریک نماید و با اعلام ضرب‌الاجل‌های غیرقابل قبول دولتمردان ژاپن را وادار ساخت تا از روی ناچاری به نیروهای نظامی آمریکا در بندر پرل هاربر حمله کنند.

 

صدها تن از سربازان نیروی دریایی آمریکا در حمله ژاپنی‌ها به پرل هاربر کشته شدند زیرا روزولت خواسته بود آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شود اما با وجود اطلاع ارتش از حمله احتمالی و قریب‌الوقوع ژاپنی‌ها هیچگاه به شهروندان در خصوص این واقعه هشدار ندادند.

فرانکلین روزولت زمانی دروغ گفت که اعلام کرد ایالات متحده آمریکا با ژاپن در شرایط صلح به سر می‌برد اما به بهانه دفاع آمریکا در برابر حملات غافلگیرکننده ژاپن نیروهای نظامی این کشور در چین توسط هواپیماهای آمریکایی مورد حمله قرار گرفتند.

اما واقعاً چرا روزولت برای ورود به جنگ جهانی دوم به مردم آمریکا دروغ گفت؟ روزولت زمینه حمله به بندر پرل هاربر را فراهم ساخت. پروژه نیودیل روزولت شکست خورد و رئیس‌جمهور آمریکا به جنگی نیاز داشت تا سیاست‌های فاجعه‌بار خویش را نجات دهد.(5)

پرفسور توماس بیلی در کتاب خود با عنوان "مردی در خیابان" ادعای فریبکارانه روزولت را تایید می‌کند و می‌نویسد: فرانکلین روزولت به دفعات مردم آمریکا را پیش از واقعه پرل هاربر فریب داده بود...(6)

گفتنی است جنگ جهانی دوم حدوداً 63185500 نفر کشته و زخمی بر جای گذاشت(7) بطوریکه پرتاب بمب اتمی آمریکا بر روی هیروشیما و ناکازاکی ژاپن و دهها بمب بر روی شهر توکیو در سال 1945 به تنهایی حدود 200 هزار نفر را به کام مرگ فرستاد.

 

هری ترومن: تهدید کمونیسم، نقض منشور سازمان ملل متحد – جنگ کره بین سالهای 1950-1953
 

"یکشنبه 25 ژوئن نیروهای کمونیستی به جمهوری کره حمله کردند. این حمله نظامی بدون هیچ شک و تردیدی روشن ساخته است که جنبش کمونیسم بین‌المللی خواهان استفاده از تجاوز مسلحانه با هدف سلطه بر کشورهای مستقل است.

اقدامات تجاوزکارانه خطرات کاملاً جدی را بر امنیت کشورهای آزاد تحمیل می‌سازد. حمله به کره نقض آشکار صلح و البته منشور سازمان ملل متحد بود. رهبران کمونیست با اقدام نظامی خود در کره توهین و بی‌احترامی خود به اصول بنیادین اخلاقی که سازمان ملل متحد پایه‌گذاری کرده است را ثابت کردند.

این چالشی فراروی تلاش ملتهای آزاد برای ساختن جهانی است که در آن انسان‌ها می‌توانند در صلح و آزادی زندگی کنند. این چالش اقصی نقاط جهان را فرگرفته است. پس وظیفه همه ماست که با آن روبرو شویم .... " هری ترومن، 19 جولای 1950


جنگ کره بین نیروهای آمریکایی و متحدین آنها در شبه‌جزیره کره از یک طرف و جمهوری دموکراتیک خلق کره با پشتیبانی چین و کمک‌های نظامی شوروی از طرف دیگر انجام گرفت. در این جنگ بیش از 36500 سرباز آمریکایی جان خود را از دست دادند.

 

ترومن به دروغ به مردم آمریکا گفته بود که کره شمالی به کره جنوبی حمله کرده و اینکار را به تبعیت از اتحاد جماهیر شوروی به عنوان بخشی از یک توطئه جهانی‌سازی کمونیسم انجام داده است و ایالات متحده باید از خود و هم‌پیمانانش دفاع کند. اما حقیقت ماجرا این بود که ترومن و فرماندهان ارتش به دنبال بهانه‌ای بودند تا سربازان را به مناطق خاور دور برای توسعه امپراتوری آمریکا گسیل دارند.

در واقع، شواهد نشان می‌دهد که کره جنوبی متجاوز و آغازگر جنگ بوده است اما مسئله مهم‌تر اینکه این یک جنگ داخلی محسوب می‌شود. اتحاد جماهیر شوروی در این ماجرا مشارکتی نداشت و ایالات متحده هم نبایست در این مورد دخالت می‌کرد. کره جنوبی، ایالات متحده نیست و در واقع نزدیک ایالات متحده نبود که از آن به عنوان هدف "دفاعی" یاد بشود!

در حالیکه برآورد کشته‌شدگان جنگ کره بیشتر از روی حدس و گمان بوده، باور عمومی این است که این جنگ سه ساله جان 3 میلیون نفر را گرفته که نیمی از آنها غیرنظامی بوده‌اند. تلفات قابل ملاحظه غیرنظامیان بیشتر به دلیل جمعیت این کشور است که متراکم‌ترین جمعیت را در جهان دارد. آمار و ارقام نشان می‌دهد که در جنگ کره تقریباً 500 هزار سرباز کره شمالی، 400 هزار سرباز چینی، 415000-245000 سرباز کره جنوبی، 37000 سرباز آمریکایی و حدود 2 میلیون شهروند غیرنظامی کره جان خود را از دست دادند.(8)

لیندون جانسون: حادثه خلیج تونکن، "اصل دومینو" – جنگ ویتنام بین سالهای 1964-1974 ؛ "جنگ علیه فقر"
 

"شب گذشته به ملت آمریکا اعلام کردم که حکومت ویتنام شمالی تعمداً و با برنامه‌ریزی قبلی حملات نظامی دیگری را علیه شناورهای نیروی دریایی آمریکا در آبهای بین‌المللی ترتیب داده است، از اینرو، ما نیز با حملات هوایی ناوچه‌ها و تاسیسات نظامی آنها که در این عملیات‌های خصمانه مورد استفاده قرار گرفته‌ بودند، را منهدم ساختیم. در این عملیات دو هواپیمای آمریکا مفقود شدند.

 پس از مشورت با رهبران دو حزب، تصمیم گرفتم صدور قطعنامه اعلام همبستگی و عزم ایالات متحده آمریکا در دفاع از آزادی و حفظ صلح در آسیای جنوب شرقی را از کنگره درخواست بنمایم. اقدامات اخیر حکومت ویتنام شمالی به مثابه چرخشی نوین و خطرناک به سوی شرایط وخیم گذشته در آسیای جنوب شرقی بوده است." لیندون جانسون، 5 اوت 1964

حادثه دریایی معروف به" حادثه خلیج تونکن "در سال 1964 میلادی اتفاق افتاد. در این روز بین یک رزمناو آمریکایی که برای کمک به ویتنام جنوبی وارد خلیج تونکن شده بود و چند قایق جنگی متعلق به ویتنام شمالی جنگ سختی درگرفت که نتیجه آن به نفع ویتنام شمالی بود. بعد از این واقعه، ایالات متحده آمریکا رسماً وارد جنگ ویتنام شمالی شد و اولین حمله هوایی به آن کشور را در همین روز انجام داد.
 

در واقع، حادثه خلیج تونکن از سوی لیندون جانسون بهانه شروع جنگ ویتنام اعلام شد. اما حقیقت ماجرا این بود که هیچ حمله غافلگیرکننده‌ای از جانب ویتنام علیه کشتی جنگی آمریکا حادث نشده بود و رئیس‌جمهور جانسون برای جلب حمایت مردم در خصوص ورود کاخ سفید به جنگ ویتنام داستانی غیرواقعی را تعریف کرد. این دروغ به صدور قطعنامه خلیج تونکن انجامید که به رئیس‌جمهور اجازه می‌داد تا از کلیه اقدامات ضروری برای دفاع از نیروهای آمریکا استفاده نماید.(9)

در واقع، دولتمردان کاخ سفید نمی‌خواستند تسلط بر منطقه جنوب شرق آسیا، نفت و خطوط دریایی به چین را از دست بدهند. حقایقی که بعدها افشا شد نشانگر آن بود که حادثه خلیج تونکن به نحوی که آمریکا ادعا می‌کرد نبوده است. افشای نوارهای مکالمات شخصی جانسون و مک نامارا حاکی از آن بود که کل ماجرا مانند یک پرونده‌سازی و دروغ‌پردازی بوده است.

 از جنگ جهانی دوم تاکنون جنگ ویتنام فاجعه‌بارترین نبرد در تاریخ آمریکا به شمار می‌رود. جنگ ویتنام را همچنین می‌توان بزرگترین شکست نظامی آمریکا نامید. این جنگ بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادی‌بخش ویتنام جنوبی معروف به "ویت‌کنگ" از یک سو، و نیروهای ویتنام جنوبی و متحدانش به‌ویژه ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد. ...