... حبطت اعمالهم - پوچ و بیهوده و نابود شد کارهائی که کرده بودند.  - فاصبحوا خاسرین - و سخت زیانکار شدند. (ایه 51 تا 53 سوره مائده)

این آیات تا اینجا در رابطه با ارتباطات خارجی بود و حالا در ادامه همان آیات راجع به ارتباطات داخلی دقت کنید، - یا ایها الذین امنوا - ای کسانیکه ایمان آوردید - من یرتدمنکم عن دینه - اگر شما از دین خود بازگردید، اگر این بار رسالت و مسئولیتی را که با ایمان به خدا پذیرفته بودید از دوشتان بزمین بگذارید و آنرا به سر منزل نرسانید خیال نکنید که این بار بمنزل نخواهد رسید که این تصور باطلی خواهد بود بلکه این افتخار نصیب جمعیت دیگری خواهد شد که این بار را بمنزل برساند - من یرتد منکم عن دینه - هر که از شما، از دین خود باز گردد و مرتد شود - فسوف یأتی الله بقوم یحبهم - خدای متعال جمعیتی را پدید خواهد آورد که خود خدا آنها را دوست میدارد - و یحبونه - آنها هم خدا را دوست دارند.  آیا ما جزو آنهائی هستیم که خدا را دوست دارند؟  آیا اینکه گاهی اوقات کلماتی می گوئیم که دوست داشتن خدا از آن برمیاید، دلیل بر این موضوع هست که ما خدا را دوست داریم؟  در این مورد قرآن سخنی دارد که می فرماید:- قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله - یعنی اگر خدا را دوست دارید از من که پیامبر هستم متابعت کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد پس - یحبهم و یحبونه - یعنی اینها صددرصد تسلیم فرمان هستند و خدا هم آنها را دوست دارد و این یک خاصیت و صفتی است که طرفینی میباشد - اذلة علی المؤمنین - صفت دیگر از صفات این قوم این است که در مقابل مؤمنان فروتن هستند این نشانه ، کمال رابطه و پیوند صمیمانه با مؤمنین است و در مقابل این توده مسلمان، هیچگونه نخوت و غرور و هیچگونه توقع زیادی و داعیه بیخودی و پوچی در آنها وجود ندارد یعنی وقتیکه در مقابل مردم قرار می گیرند جزو مردم هستند، با مردم هستند، در راه مردم هستند برای مردم هستند، خودشان را از میان مردم بیرون نمی کشند که از دور مردم را ببینند و گاهی برای آنها دلسوزی بکنند - اذلة علی المؤمنین - خود را در مقابل مؤمنان به خدا فروتن و کوچک می کنند ...