آیه قرآن میخواهد ضمن آنکه روی یک انسان معلوم مشخصی انگشت می گذارد و کسی را که در نظر شارع و قانونگذار اسلام مشخص است بر مردم حکومت میدهد، میخواهد علت انتخاب یا انتصاب او را هم بگوید و باین وسیله معیار بدست بدهد.  لذا می گوید - والذین آمنوا- آن کسانی که ایمان آورده اند ایمان درست آوردند که لازمه اطلاق آمنوا این است که ایمان آوردند، آن کسانی که با عمل خود ایمانشان را امضاء کردند، پس - الذین یقیمون الصلوة - آن مؤمنینی که نماز را اقامه میکنند، نه اینکه نماز می خوانند، نماز خواندن یک چیز است و نماز را به پا داشتن یک چیز دیگر.  اگر نماز خواندن منظور بود میتوانست بگوید - یصلون - که تعبیری است هم کوتاهتر و هم موجزتر.   اقامه صلوة در یک جامعه معنایش این است که روح نماز در جامعه زنده بشود، جامعه نمازخوان بشود و میدانید که جامعه نمازخوان یعنی آن جامعه ای که در تمام گوشه و کنار هایش ذکر خدا و یاد خدا بطور کامل موج میزند. و می دانید که جامعه ای که ذکر خدا و یاد خدا در آن موج بزند در این جامعه هیچ فاجعه ای ، هیچ جنایتی ، هیچ خیانتی صورت نمیگیرد.  هیچ لگدی به ارزشهای انسان در این جامعه زده نمی شود. آن جامعه ای که در آن ذکر خدا موج میزند و مردم متذکر خدا هستند، جهت گیری، جهت گیری خدائی است. و همه کار مردم برای خدا انجام می گیرد. ...