اینجاست که می فهمیم معنی این حدیث را - ولایت علی ابن ابیطالب حصنی _ولایت علی علیه السلام حصن و حصار من است - فمن دخل حصنی امن من عذابی (عیون الاخبار الرضا ج2،باب38،ص146)  هرکه داخل این حصار شد از عذاب خدا مصون و محفوظ خواهد ماند که بسیار حرف جالبی است، یعنی مسلمانها و پیروان قرآن اگر از لحاظ فکر و اندیشه و از لحاظ عمل و تلاش و فعالیت متصل به علی علیه السلام باشند از عذاب خدا مصون و محفوظند.

آن کسیکه قرآن را قابل فهم نمبداند، این چطور می توان بگوید من ولایت علی ابن ابیطالب دارم و از لحاظ فکری با علی علیه السلام مرتبط هستم در حالیکه علی ابن ابیطالب در خطبه نهج البلاغبه می گوید: .... یعنی: و بدانید این قرآن پند دهنده ای است که خیانت نمیکند و راهنمائی است که گمراه نمی نماید و سخن گوئی است که دروغ نمی گوید و کسی با این قرآن ننشست مگر آنکه چون از پیش آن برخاست، هدایت و رستگاری او افزایش یافت یا کوری و گمراهی او کم گردید. ( قسمتی از خطبه 175 نهج البلاغه فیض الاسلام)

علی علیه السلام اینگونه مردم را به قرآن حواله میدهد و اینطور مردم را به قرآن سوق می دهد، اگر کسی بگوید قرآن را نمیشود فهمید آیا این ولایت علی ابیطالت دارد؟ هرگز،  علی بخاطر خدا حاضر است ازتمام وجودش بگذرد این عمل علی است، این شخص حاضر نیست از یک مثقال پولش ، از جانش، از حیثیت اجتماعی اش ، از راحتی اش ، از آقائیش بخاظر خدا بگذرد ، آیا این ولایت علی دارد؟!...