بسم الله الرحمن الرحیم

... بعضی از مفسرین دیگر گفته اند که  - و هم راکعون - معنایش این است که اینها همیشه در حال رکوع باشند این جا اشاره به قضیه خاصی نیست. اما عربی دانی این احتمال را رد میکند - و هم راکعون - یعنی در حال رکوع زکات میدهند.  به احتمالی که به ذهن من می آید گمان میکنم زکات، مطلق انفاقات است، چون انگشتری که امیر المومنین در حال رکوع داد زکات اصطلاحی نبوده بلکه انفاقی بود که در راه خدا کرد.  و در اینجا بآن اطلاق زکات شده است - و یؤتون الزّکوة و هم راکعون - یعنی یک انسان آنقدر دلبسته به مساوات باشد، بقدری علاقه مند به انفاق باشد، بقدری برایش دیدن فقر و فقیر درد آور باشد که صبر نکند که نمازش تمام شود به قدری در این انسان جاذبه انفاق شدید است و بقدری این آدم محو در راه انجام این تکلیف است که امان ندارد که صبر کند، مجال ندارد که تحمل کند.  فقیری دیده جلوه ای دیده که خدا آن جلوه را دوست نمی دارد او هم دوست نمیدارد اما چیزی هم ندارد جز انگشتر، ولی در همان حال نماز انگشتر را در می آورد و به سائل میدهد لذا این اشاره یه یک ماجرای مخصوص و مشخصی در تاریخ است که آن را امیرالمومنین علیه السلام بوجود آورده است یعنی این بزرگوار در حال نماز بوده که فقیری آمد و این بزرگوار انفاق کرده و آیه نازل شده است. پس همان طوری که ملاحظه می کنید آیه دارد به طور اشاره ای علی ابن ابیطالب را به عنوان ولی امبر معین می کند. ...