... اصطلاح زکوة در قرآن شامل همه انفاقات و صدفات مالی میباشد  آتواالزکوة هست، که می گوید: زکوة موجب تعدیل ثروت است  وامروابالمعروف   اشاعه نیکیها، گستردن کارهای خوب، و نهواعن المنکر   و ریشه کن کردن منکرها،  ما خیال می کنیم که امر به معروف و نهی از منکر به معنی اینست که بنده به جنابعالی امر کنم که شما فلان کار بد را انجام ندهید، فلان کار خوب را انجام دهید، در حالیکه امر کردن و گفتن یکی از جلوه های امر بمعروف و نهی از منکر است، به امیرالمومنین گفتند چرا با معاویه می جنگی؟ گفت برای اینکه امر به معروف و نهی از منکر واجب است، خوب گوش کنید و استنتاج کنید در جنگ صفین گفتند که چکار با معاویه داری تو برو طرف کوفه او هم برود طرف شام، امام فرمود که خدا امر به معمرف و نهی ازمنکر را واجب کرده، امام حسین از مدینه بلند میشود و میفرماید  ارید ان آمر بالمعروف و انهی عن المنکر   میخواهم امر بمعروف و نهی از منکر کنم، ببینید چقدر دائره و دامنه وسیع است، و چقدر از نظر ما کوچک و ضیق و تنگ است.

بهر حال وقتی که ولایت در جامعه ای بود اینها انجام میگیرد، اقامه صلوة ، ایتاء زکوة امر به معروف نهی از منکر و خلاصه پیکر بی جان، جان و حیات می گیرد.

پایان گفتار سوم

گفتار بعدی انشاء الله در روزهای آینده

ناراحــت بود. از نگاه غمبـــارش می شد این را فهمید. درد دلش باز شده بود.  نیمه های شب، قدم می زد و زیر لب نجــوا میکرد. 

غصه می خورد. با این حال ، حاضر نبود روی حرف امام حرفی بزند. امـــام دوست نداشت به او آسیبی برسد.

... زود خودم را رساندم خط.  شاد و سرحال بود. بین رزمنده ها که قرار می گرفت انگار تمام دنیا را به او داده اند.  بلاخره امام راضی شده بود که ایشان به جبهه برگردد.                             سردار مرتضی قربانی

جای پای باران ص 20 ، نقل از کتاب شمیم خاطره ها ص 80

... همان - سیف صارم - آن شمشیر خونریز، همان تیغی که اصالتها و فضیلتها را میکشت همان دستی که انسانها را و انسانیتها را خفه میکرد، همه اینها را فاطمه زهرا گفته بود، قبل از فاطمه زهرا هم پیامبر گفته بود، اینها میدیدند ، میفهمیدند و گفتند ولی جامعه اسلامی نفهمید.  گوشها سنگین و کر شد، امروز هم صدای فاطمه زهرا هنوز بگوش می رسد، ای گوشهای حساس و هشیار بشنوید، جامعه دارای ولایت ، جامعه ای میشود که تمام استعدادهای انسانی را رشد میدهد، همه چیزهائی که برای کمال و تعالی انسان خدا باو داده اینها را بارور میکند، نهال انسانی را بالنده میسازد، انسانها را بتکامل می رساند، انسانیت ها را تقویت میکند، در این جامعه ولـــیّ یعنی حاکم، همان کسیکه همه سررشته ها به او بر میگردد جامعه را از لحاظ مشی عمومی در راه خدا میاندازد و دارای ذکر خدا میکند، از لحاظ ثروت، تقسیم عادلانه ثروت بوجود می آورد، سعی می کند نیکیها را اشاعه بدهد سعی میکند بدیها را ریشه سوز و محو کند، الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّکَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
همان کسانی که هر گاه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم، نماز را برپا می‌دارند، و زکات می‌دهند، و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، و پایان همه کارها از آن خداست!  «الحج/41»  - آن کسانیکه اگر در زمین متمکنشان سازیم - اقاموا الصلوة ، نماز را بپا می دارند نماز سمبل برای ذکر خدا و توجه و جهت گیری خدایی یک جامعه است اقامواالصلوة نماز را بپا می دارند، بسوی خدا می روند، جهت گیریشان را بر طبق دستور خدا انجام میدهند، وآتواالزکوة تقسیم عادلانه ثروت می کنند و زکوة می دهند و زکوة در قرآن دامنه اش خیلی وسیع است....

در جامعه بی ولایت چراغها شعله نمی کشند و روشنی شان بیشتر نمیشود، همان یک ذره روغنی هم که دارند تمام میشود تا بکلی خشک میشود، چراغهائی که پیغمبر روغن ریخته بود رو به خاموشی گذاشت و دیدید که چطور خشک شد، دیدید که روزهای بعد از وفات پیامبر، شعله می کشید، روشن میکرد ، منور میکرد چون روغنش را پیامبر ریخته بود اما چون دست ولایت بالای سر این مشعلها و چراغها نبود، چطور روغنش ته کشید، خشک شد، بدبوشد، پردودشد، کم نور شد تا به زمان معاویه رسید که تحویل به یزید داد و دیدید که چه شد، همان چیزهایی که فاطمه زهرا سلام الله علیها به زنهای انصار و مهاجر گفت و گوش نکردند همان روزهای اول، همان پیش بینیهائی که فاطمه زهرا کرد ولی مردم مسلمان غافل آنروز نتوانستند بفهمند و گوش نکردند، همانها تمام انجام گرفت. ...

... پیکر مرده را بردارید و جایش جامعه انسانی بگذارید، بجای جان و روح هم ولایت را بگذارید، جامعه ای که ولایت ندارد، استعدادها در این جامعه هست، اما خنثی میشود، بهدر می رود،نابود میشود، هرز می رود و یا بدتر به زیان انسان بکار میافتد، مغز دارد و می اندیشد، اما می اندیشد برای فساد آفرینی، می اندیشد برای انسان کشی میاندیشد برای عالم سوزی، می اندیشد در راه بدبخت کردن انسانها، می اندیشد برای محکم کردن پایه های استثمار و استبداد و استکبار ،چشم دارد اما آنچه باید ببیند نمی بیند، و آنچه باید نبیند می بیند، گوش دارد اما سخن حق را نمیشنود، اعصاب سخن حق را به مغز می رساند مغز فرمانی بر طبق حق به جوارح و اعضاء نمی دهد، جوارح و اعضاء عملی بر طبق حق در عالم انجام نمیدهند، شرایط عالم اجازه کار بر طبق حق به انسان نمیدهند. این جامعه بی ولایت است...

آخر شب بود. نشسته بود لب حوض داشت وضو می گرفت. مادر بهش گفت: پسرم، تو که همیشه نمازت رو اول وقت می خوندی، چی شده که ...؟! البته ناراحت نباش، حتماً کار داشتی که تا حالا نمازت عقب افتاده.  محمدرضا لبخندی زد و بعد ازاینکه مسح پا شو کشید، گفت: الهی قربونت برم مادر! نمازم رو سروقت، مسجد خوندم. دارم تجدید وضو می کنم تا با وضو بخوابم؛ شنیدم هر کس قبل از خواب وضو بگیره و با وضو بخوابه ، ملائکه تا صبح براش عبادت می نویسن.

دوران طلائی ، نقل از ، از مجموعه همکلاسی آسمان، 5-2-41، ص47

سلمان فارسی می گوید:

از رسول خدا صل الله علیه و اله شنیدم که :  هر کس شب ها با وضو بخوابد، مثل این است که تمام شب را عبادت خدا کرده است.

دوران طلائی نقل ازحلیة المتقین، ص 165

... جامعه ای که دارای ولایت شد مانند مرده ای است که دارای جان شده است شما مرده ای را در نظر یگیرید که بیجان افتاده است او مغز دارد ولی کار نمیکند، چشم دارد ولی نمی بیند، دهان دارد ولی غذا را هضم و بلغ نمی کند، معده و کبد و جهاز هاضمه دارد اما غذا را جذب نمی کند، رگ دارد که درآن خون هست ولی خون جریان ندارد، دست دارد اما یک مورچه ریز را هم نمی تواند از خودش دفع کند، پا دارد اما نمیتواند از آفتاب به سایه برود چرا اینطور است؟

چون جان ندارد . اما وقتی که جان دمیده شد، مغز کار می کند، اعصاب کار میکند، دست می گیرد، دهان می خورد، معده هضم می کند، دستگاه گوارش جذب می کند ، خون می چرخد و میگردد و نیرو را به همه بدن می رساند، بدن را گرم میکند، او را در تلاش می اندازد، راه میرود، دشمن را می کوبد، دوستها را جذب می کند، خود را هرچه بیشتر کاملتر و آبادتر می کند، این مثل را شما در مقام فهمیدن اهمیت ولایت در یک جامعه ، مقابل چشم هایتان بگذارید. ...

جبهه که می رفت، لباس نظامی می پوشید، ته دلش هنوز مردد بود که کنار گذاشتن لباس روحانیت کار درستی است یا نه؟

جمعه باید خودش را به تهران می رساند تا گزارشی از جنگ به محضر امام ارائه بدهد و برای خواندن خطبه ها به مصلی برود.

به اتاق امام که رسید شروع کرد به باز کردن بند پوتین هایش.  امام پشت پنجره ایستاده بود و با لبخند نگاهش می کرد.

وارد اتاق که شد دست امام را بوسید.  امام آرام به پشتش زد و فرمود:  زمانی پوشیدن لباس سربازی در عرف ما خلاف مروت بود؛ ولی الان می بینم چه قدر برازنده شماست

گل از گلش شکفت.  خیالش راحت شده بود.  از آن پس، لباس نظامی را که می پوشید لذت می برد و افتخار می کرد.

منبع: وبلاگ سیرت امام سیدعلی ، نقل از جای پای باران ،براساس خاطره ای از زبان معظم له

دیدار با طلاب و روحانیون عازم جبهه 26/8/1366

... تمام تلاش ائمه برای این بوده است که ولایت را زنده کنند، جامعه اسلامی را احیاء کنند تا این نهالی را که بنام انسان در این مزرعه و در این باغستان و در این نهالستان غرس شده، با آب گوارای جانبخش حیات آفرین ولایت زنده و سرسبز و بالنده کنند، این تلاش ائمه بود، تلاش ما نیز برای ولایت جامعه باید این باشد که ببینیم برای قدرت دادن به ولی اسلام چه کاری باید بکنیم.

همانطور که قبلا گفته شد یک وقت است که علی بن ابیطالب علیه السلام، حسن بن علی علیه السلام ، حسین بن علی علیه السلام، علی بن حسین علیه السلام ، تا آخر، ائمه بنام و خصوصیات مشخص میشوند، یکوقت هم هست که با نام مشخص نمی شوند بلکه توسط یک ولی با صفاتی مشخص میشود همانطور که فرموده اند - اما من کان من الفقهاء صائنا لنفسه حافظا لدینه مخالفاً علی هواء مطیعاً لامر مولاه - (وسائل الشیعه، ج18 ص95)   ـ هرکس از عالمان دین که بر نفس و امیال نفسانی خود مسلط باشد، و دین خدا را پاس دارد، و پا روی هوی و هوس خویش می گذارد، و مطیع احکام خدا باشد.-     اینطوری ولیّ را مشخص می کنند این هم از طرف خداست، منتهی آن اولی را با اسم معین کرده اند و این را خصوصیاتش را گفته اند، شما خودت حساب کرده ای، اندازه کردی، قواره گرفتی، الگو را گذاشته ای حضرت آیت الله العظمی آقای بروجردی در آمد وقتی که انسان بنای کارش را بر این گذاشت که قوانین اسلامی و مقررات الهی را در جامعه بصورتی که ولایت حکم می کند، زنده و احیاء بکند آنوقت می گردد و راهش را پیدا می کند، روشها و شیوه هایش را پیدا میکند که ما فعلا در شیوه ها و روشها بحثی نداریم. ...

کرامات شیخ حسنعلی اصفهانی(نخودکی)

حکایت 35- مرحوم سید ناصر مکی نقل نمود با حاج شیخ از تهران می آمدیم، در گاری بودیم که در راه به ترکمن ها برخوردیم که به قصد آزار ما می آمدند.  مرحوم شیخ از گاری پیاده شد.  مشتی خاک برداشت دعائی خواند و به طرف آنها پاشید و سوار شد.  بعد از آن ترکمن ها از دور ما را می دیدند ولی نزدیک که می آمدند ما را نمی دیدند مدتی آمدند و لابد با خود می گفتند چرا از دور می بینیم و نزدیک که میشویم گاری و افراد آن را نمی بینیم؟  شاید اجنّه باشند.  بالاخره مقداری که به دنبال ما آمدند مأیوس شدند و برگشتند.

نشان از بی نشانها ، ص 58-59